TEXTI Jón Þórir Guðmundsson
Að fjölga trjám og runnum með vetrargræðlingum er auðveld og fljótvirk aðferð og hentar vel fyrir margar tegundir lauftrjáa og runna. Helst er öspum og víði fjölgað með þessari aðferð en líka berjarunnum, kvistum, rósum og ýmsum fleiri tegundum, og um að gera að fikra sig áfram og prófa.
Græðlingarnir eru klipptir frá hausti og fram á vor og hafðir 10–25 cm langir. Stuttir henta vel í bakka og potta en þeir lengri beint út í beð eða út í náttúruna. Yfirleitt þarf ekki rótarhormón á svona græðlinga heldur er þeim aðeins stungið beint ofan í moldina. Það má líka geyma þá í vatni í fötu í dálítinn tíma, eða 2–3 vikur, en ekki er æskilegt að það myndist rætur fyrir stungu heldur einungis hvítir punktar í börkinn.
Best er að taka græðlinga af nývexti síðasta árs og þá helst af kröftugum sprotum. Oft er best að klippa burt efsta hlutann því hann getur verið kalinn. Hver sproti af kröftugri ösp eða víði getur gefið 2–3 græðlinga. Græðlingi er stungið í moldina þannig að 2/3 séu neðanjarðar og allavegana 1–2 brum ofanjarðar. Græðlingar í uppeldisbeði eru hafðir þar í eitt- tvö ár en síðan fluttir að vori eða hausti á framtíðarvaxtarstað og eru þá 50–100 cm.
Garðyrkjufræðingurinn Jón Þórir Guðmundsson frá Akranesi er þekkt persóna í heimi garðyrkju og ræktunar. Hann er einn af þeim sem láta ekkert óreynt þegar kemur að ræktun, séu það matjurtir, blóm eða eplatré.
Fleiri greinar eftir Jón Þórir Guðmundsson:
Umpottun á pottaplöntum
Ræktun á hvítlauk
Radísur og hreðkur